- Γκρότιους
- (Grotius, Ντελφτ, Ολλανδία 1583 – Ροστόκ, Μεκλεμβούργο 1645). Εκλατινισμένος τύπος του ονόματος του Ολλανδού φιλοσόφου και θεολόγου Χουίγκβαν Γκρόοτ (Huigvan Groot). Η φήμη του Γ. συνδέθηκε κυρίως με το έργο του Δίκαιο πολέμου και ειρήνης (De jure belli ac pacis),που εκδόθηκε το 1625 στο Παρίσι. Στην αρχή των νεότερων χρόνων, ενώ είχε αρχίσει ένας σκληρότατος πόλεμος που ερήμωσε την κεντρική Ευρώπη έως τη σύναψη της ειρήνης της Βεστφαλίας, ο Γ. έθεσε το πρόβλημα ενός διεθνούς δικαίου, που δεν θα στηριζόταν απαραίτητα στον πόλεμο και στα συμφέροντα των κρατών, αλλά σε νομικές σχέσεις που θα δέσμευαν τα κράτη για την τήρηση διεθνών κανονισμών. Στη συστηματοποίηση της ιδέας ενός διεθνούς δικαίου που επιχείρησε ο Γ., καθρεφτιζόταν η εμπειρία του θρησκευτικού και πολιτικού αγώνα που έκαναν οι Ηνωμένες Επαρχίες εναντίον της Ισπανίας μεταξύ του τέλους του 16ου και των αρχών του 17ου. αι. Στην εσωτερική θεολογική διαμάχη των Ηνωμένων Επαρχιών, ο Γ. υπήρξε οπαδός του μετριοπαθούς αρμινιανισμού, που σε αντίθεση με την καλβινιστική θεωρία του απόλυτου προορισμού στο καλό και στο κακό, δέχθηκε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να σωθούν και επιχείρησε στην πραγματικότητα να δημιουργήσει μια συνύπαρξη των διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων, με βάση τον αλληλοσεβασμό. Γι’ αυτές του τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ο Γ. φυλακίστηκε και εξορίστηκε (1618), όταν ο αδιάλλακτος καλβινισμός επικράτησε για μικρό χρονικό διάστημα στην Ολλανδία. Η συστηματοποίηση που πραγματοποίησε ο Γ. στο διεθνές δίκαιο, είχε ως βασική προϋπόθεση την αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι ο θεματοφύλακας του απαράγραπτου φυσικού δικαίου. Η διδασκαλία του Γ. για το φυσικό δίκαιο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των νομικών και πολιτικών θεωριών του 17oυ και του 18ου αι.
Dictionary of Greek. 2013.